wannes-jeannette-sicilie.reismee.nl

Nog meer stenen, een uitgestorven Marsala en weer veilig op Belgische bodem.

De laatste dag. Geen internet, het verhaal schrijven en morgen thuis posten.
De ochtend begon met veel regen in Agrigento. Kijken wat het paasontbijt ons bieden zou. Keurig afgemeten lagen op ieder bordje drie kuipjes met jam en honing, een pakje beschuit en ontbijtkoejes. Gelukkig gisteren in een Supermercado kaas gekocht, want wat is een Nederlandse zonder?

Uitchecken en op weg naar onze laatste bestemming van deze vakantie; Marsala.
Onze eerste halte was Sciacca. Een stad met een oude Moorse haven. Net de auto geparkeerd aan de haven of de lucht werd wel heel donker. Een kort maar hevig onweer met veel hagel en wind was ons deel. Blij dat we stil stonden!

Na (nog maar eens) verkeerd gereden te zijn, vervolgens op weg naar Selinunte.
Wederom oude stenen. We vonden deze site eigenlijk mooier dan die van Agrigento.
Laat de foto's spreken. Een paar druppels en een plensbui terwijl we in een bar wat dronken en toen klaarde de lucht volledig uit.

Dit keer geen drie kwartier zoeken naar ons hotel. Een 'Turismo Rurale' aan zee.Vriendelijke ontvangst en een mooie kamer. Wannes kon nog net de laatste kilometersvan Parijs-Roubaix meepikken.
Nog even naar de zee gewandeld, waar een windkracht 9 stond.
De eigenaar van de agriturismo had ons doorverwezen naar een restaurant. Het zag er redelijk chiuso uit, maar de deur was open. De dienstdoende ober moest eerst even informeren of ze daadwerkelijk open waren (huh?).
Een grote eetzaal met twee mensen, wij dus. De kok stelde in rap Italiaans een menu voor. Aangezien er weinig alternatieven waren (Eerste Paasdag), gingen we overal mee accoord.
Vervolgens heerlijk gegeten en Wannes met de kok nogeen glas Marsala gedronken.
Om half acht vertrek naar het vliegveld. Na een vlucht van 2,5 uur met vertraging geland in
Eindhoven en nu weer terug thuis .
Een fijne ontspannen vakantie. Dank je Wannes om al het gestress in de auto vol te houden.
Volgende afspraak voor Reis Mee in juli als we door Sri Lanka trekken.
Fijn dat je mee op reis bent geweest.
Veel liefs ,
Jeannette

Een verre reis en oude stenen.

Na een karig ontbijt op weg naar Agrigento en de Valle dei Templi.
Een armoedig zuiden van Sicilië. Snelwegen ontbreken en doordat we ieder stadje
moeten doorkruisen zijn we meer dan 3 uur onderweg.

De Italianen rijden nog altijd als gestoorden. Na bijna een week begin je de kneepjes
van het vak te kennen; houd uiterst rechts, toeter om de vijf minuten, wacht niet voor
een rood licht, verleen vooral geen voorrang, let niet op overstekende mensen en kijk niet in je achteruitkijkspiegel.

En dan doemen de Templi op. Prachtig op een heuvel. Een parkeerplaats, de 500 krijgt even
rust en wij gaan stenen, zuilen en gerestaureerde tempels bekijken.
Mooi, rustig, prachtige bloemen en mimosa die in bloei staat.
Het vierde werelderfgoed van deze vakantie is ook weer bezichtigd.
Op naar ons hotel in het centrum van Agrigento. Bijna een uur hadden we dit keer nodig om het hotel te vinden. Een aantal keren tegen het verkeer in en ook diverse keren dezelfde straat herkennen. Het bordje 'senso unico' kan ik na deze vakantie niet meer zien.
Even wat frustraties weghuilen en Wannes even wat frustraties weglopen.

Na door het centrum geslenterd te hebben en een lekkere maaltijd in een trattoria nog even de blog bijwerken en dan naar de kamer. Het was een lange dag.
Morgen onze laatste dag in Italië. We reizen naar Marsala.
Veel liefs
Jeannette

"Werelderfgoed-dag"

Goede vrijdag. Een hoogtijdag in Italië. De hele week zagen we al mensen druk in de
weer voor de processies die in zowat ieder dorp deze avond plaats vindt.

Maar beginnen bij het begin. Ons '500-tje' uit de garage gehaald en als een echte Italiaanse
al toeterend Catania verlaten. Op naar Syracuse.
Ons eerste werelderfgoed van deze reis. We hadden behoorlijk hoge verwachtingen van deze
plek. Helaas. Schromelijk overdreven in beide reisgidsen en diverse tv-programma's. In het
Grieks theater werd zelfs beton gestort op de oorspronkelijke vloer.De originele zitplaatsen
van steen werden bedekt door houten banken. Na een uurtje hielden we deze plek dan ook voor gezien. 10 euro en een illusie armer.

Op dan maar naar het tweede werelderfgoed. De necropoli van Pantàlica. Verscholen in groene kloven en diepe ravijnen liggen hier meer dan 7000 necropoli. Eerst een omhoog en omlaag kronkelend weggetje van 11 kilometer waar ons trouwe autootje weer wat moeite mee had.
Dan als twee berggeiten langs een rotsachtig pad diverse necroploi bekeken om te eindigen bij een prachtig riviertje.

Syracuse mag je wat ons betreft als reisdoel schrappen bij je bezoek aan Sicilië.
De necropli van Pantàlica zijn echt een aanrader.

Tijd om verder te reizen naar ons laatste doel van vandaag. Noto en ons hotel 'La Fontanella.
Na bijna drie kwartie alle straten van Noto doorkuist te hebben begon de vermoeidheid bij ons
allebei wat toe te slaan. 'Hetty' minstens drie keer opnieuw ingesteld. 'Na tweehonderd meter
sla rechtsaf'. Ja dank je, éénrichtingsverkeer...
Dit bleef maar duren dus eerst eens met Frank gebeld. Juist, we stonden voor het hotel.

Een gezellige kamer onder de dakbalken. Een lage douchedeur waar Wannes al meerdere keren zijn hoofd aan heeft gestoten. Even rust, een douche en dan op naar het centrum.
'Sempre dritto', ja ja, maar wat de man van de receptie er niet bij zei was dat 'sempre dritto'
ongeveer 250 traptreden en nog meer schuine straten betekende.

Lekker een pizza gegeten en daarna in afwachting van de paasprocessie een ijsje op de trapppen voor de Duomo. De bevolking liep er letterlijk op z'n paasbest bij. Een bijzondere belevenis.

Terug naar het hotel 'sempre dritto' dit keer alle trappen omhoog, langs de op 200 meter van het
hotel gelegen gevangenis en nu na een drukke dag klaar voor de nacht.

Morgen een redelijk lange rit naar Agrigento voor de boeg.
Veel liefs.
Jeannette

Italiaan met de Italianen

Afscheid van Taormina. Een leuke stad, maar het hotel raden we zeker niemand aan. Sterker nog we beslissen om vandaag nog een advies op Tripadvisor te schrijven.
Al kronkelend de weg volgend rijden we richting snelweg. En na de regen van de afgelopen
nacht is de lucht schoongespoeld want daar ligt in volle glorie De Etna! We krijgen niet
genoeg van deze gigant.

Na halsbrekende toeren (bejaarde Italianen zijn écht een gevaar op de weg) nemen we de
snelweg naar Catania. Ook hier is het niet helemaal zonder gevaar.

Ons hotel bevindt zich midden in het centrum. Italiaan met de Italianen nog maar eens.
Na enkele keren verkeerd gereden te zijn, maar een stukje busbaan tegen de richting in.
Mag ons vijfhonderdje zich ook eens groot voelen?
Parkeren in de steden is een onmogelijkheid. Na wat rondrijden vinden we een parkeerplaats
waar de auto's als op een autokerkhof in rijen gezet worden. We laten de sleutel bij de
beheerder achter en wandelen naar ons hotel.

De buitenkant van Hotel Etnea 316 doet niet vermoeden wat voor sfeervol hotel ons hier wacht. Een prachtige kamer met eigen ingang. Een verademing na Villa Fiorita.
Even rusten dan op naar alle bezienswaardigheden die Catania rijk is. Vooral het Romeins Theater laat een diepe indruk na. Een enkele toerist en een uiterst vriendelijke Italiaanse gids
die uitvoerig informatie geeft.
De foto's geven een kleine impressie van ons bezoek aan Catania.

Vanavond gaan we een trattoria proberen die ons door de hoteleigenaar werd geadviseerd.

En morgen? Syracuse, nog maar eens wat in de oudheid rondkijken.
Overnachten in Noto (en zoals eerder geschreven, afhankelijk van wifi een blogje).

Veel liefs uit een zonnig Catania.
Jeannette


Via de Etna naar Taormina

Tijd om afscheid te nemen van Cefalù. Met spijt. We hadden het hier naar ons zin.
Ons '500tje' is nu aan de beurt om ons door de bergen en het binnenland naar Taormina
te brengen.Af en toe met moeite hoor. De hellingen zijn behoorlijk steil en ons autootje
heeft hier behoorlijk wat moeite mee. De wegen zijn daarnaast ook nog eens in zo'n erbarmelijke staat dat sneller dan 50km per uur niet mogelijk is.
Het woeste ruige landschap is prachtig, gelukkig is er weinig verkeer en kunnen we regelmatig
even stoppen om te genieten.
Het hoogst gelegen stadje van Sicilië, Troina, bezocht.
En dan plotseling uit het niets duikt hij op.
De Etna.
De verwachtingen waren hoog, maar dit overtrof alles. Bijna een uur hebben we rond deze gigant gereden, op onze weg naar Taormina.
Het hotel Villa Fiorita valt tegen, de prijs het dubbele van ons hotel in Cefalù en duidelijk nog niet ingesteld op het nieuwe toeristenseizoen.
Na even een korte pauze in het hotel op naar het stadje.
Zeker de moeite van een bezoek waard! Gezellige, autovrije, straatjes en o.a. een prachtig Grieks theater. Natuurlijk weer veel kerken en iedereen is druk bezig met de voorbereiding van Pasen.
Na wat zoeken een enigszins betaalbare pizzeria gevonden en allebei een lekkere pizza gegegten.
Morgen naar Catania.
En het was eigenlijk weer mooi weer vandaag.
Veel liefs
Jeannette

Palermo

Palermo, verkeerschaos, stille straatjes, mooie en minder mooie kerken. Palermo een stad om één dag te bezoeken en vervolgens te verlangen naar stilte.

Met de trein vanaf Cefalù (daar ligt dus de klemtoon). Prima idee Wannes. Het station in Palermo ligt bijna in het centrum en voor een retour à € 10 hoef je het niet te laten.

De op het vliegveld van Eindhoven gekochte ANWB gids is welliswaar kleiner dan de Insight Guide van Sicilië, maar bevat ook minder recente en juiste informatie. Maakt niet uit. Wannes wist zich prima te oriënteren met een kaartje, gaf uitleg bij de vele bezienswaardigheden en vertaalde Latiijnse teksten.

6 Kerken, een Duomo, Teatro Massimo, fonteinen, mooie rustige pleinen en niet te vergeten de haven met een cruiseschip van rederij Costa. Tel daarbij de vele marktjes en het dwalen door oude straten.

Wannes heeft de Siciliaanse specialiteit Brioche met ijs al naar binnen gewerkt. Mijn gelato cioccolato smaakte ook naar meer.

7uur onderweg geweest. Het is te voelen aan de voeten. Nu een lekkere douche en dan nog eens naar het Centro Storico, even een terrasje en lekker eten. Morgen trekken we door de bergen naar Taormina. Kan het vijhonderdje ook nog eens even werken.

En het weer? Ja prachtig, zonnetje, beetje wind en 23°, meer moet dat niet zijn.

Veel liefs Jeannette (een volgend verhaal is afhankelijk van het wifi-aanbod)

Cefalu (nu alleen nog weten waar de klemtoon ligt)

Het 'beam me up Scotty gevoel 'is, zoals elk jaar, de eerste dag weer groots aanwezig.Zo sta je 's morgens nog in Wildert een koffie te drinken om vervolgens een paar uur later in Sicilië in een
Autogrill de eerste 'Apollo' naar binnen te werken (ze smaakten nog altijd uitstekend).
We maken Sicilië onveilig in een 'Cinquecento'.
Italiaan met de italianen is het devies.
Na een paar uur rijden komen we aan in Cefalu. Op zoek naar het hotel. Ja hoor, goede straat, verkeerde parkeerplaats. De vriendelijke jongen van de receptie stapt bij in de auto en rijdt met me het hele Cefalu door (arme Wannes voor hem was geen plaats meer, kleine auto die 500). Goed geparkeerd, even niet meer aankomen.
We hebben de noodzakelijke proviand ingeslagen bij een nabijgelegen Ipermercato en en de hotelkamer aan een inspectie onderworpen.
Vervolgens slenteren door de oude straatjes van Cefalu, de oude Moorse haven bekeken, ja
natuurlijk een bezoek aan de Duomo en een prachtige Middeleeuwse wasplaats.
Een terrasje aan de haven, een lekkere pizza in het centro storico en nu al één bink onder zeil.
Het was een lange dag, heel fijn, gezellig maar even wennen zo met z'n tweetjes.
Morgen nemen we de trein naar Palermo.
Veel liefs vanuit een aangenaam Sicilië.
Jeannette